Mnoge znamenite žene Novog Sada nisu svojim rođenjem dobile status Novosađanke, ali su svojim radom i ugledom svakako zaslužile da se nađu među zaslužnim građankama Novog Sada. Iako su neke od njih provele ceo život u ovom gradu, mnoge počivaju u drugim gradovima, daleko od mesta gde su ostvarile san. Ovu kolumnu posvećujemo upravo svima njima, jer su za nas podjednako važne žene koje su rođene u Novom Sadu kao i one koje su u njega došle i sa sobom donele sve svoje vrednosti koje su nastavile da razvijaju u ovom gradu. Danas pišemo priču o Liviji (Liliki) Bem.
Čuvena revolucionarka i komunistkinja, Livija (Lilika) Bem (1919-1941), rođena je u Segedinu. Sa porodicom se u Novi Sad preselila 1924. godine. Posle petog razreda gimnazije zaposlila se kao službenica u gvožđari Granjić u Dunavskoj ulici. Rano se uključila u napredni pokret, a kao članica KPJ, bila je zadužena za politički rad u Savezu bankarskih, osiguravajućih i trgovačkih činovnika (SBOTIČ). Tu je organizovala kulturno-prosvetni rad, a posebnu političku aktivnost je imala u odnosu na žene. Bila je jedna od osnivača Omladinskog kulturno-privrednog pokreta (OMPOK) i članica Glavnog odbora organizacije. Takođe je bila aktivna u radu jevrejske omladinske organizacije Mladi stražar.
Posle provale štamparije Pokrajinskog komiteta Komunističke partije Jugoslavije (KPJ), novosadska policija je uhapsila petnaest članova KPJ i Saveza komunističke omladine Jugoslavije, među njima i Liliku Bem. Iz zatvora je puštena neposredno pred početak Drugog svetskog rata, ali je bila pod stalnom prismotrom i posle okupacije Bačke. Na samom početku Drugog svetskog rata, izabrana je za članicu Okružnog komiteta KPJ za južnu Bačku i Agitpropa Pokrajinskog komiteta KPJ sa sedištem u Novom Sadu. Bila je jedna od odgovornih osoba za pripremu Vesti koje su štampane na srpskom i mađarskom jeziku.
Livija Bem je bila uključena u aktivnosti kojima je rukovodila KPJ, a čiji je cilj bio da oslabe, uzdrmaju i osujete vlast mađarskih okupacionih snaga u Novom Sadu. Godine 1941., pod stražom je dovedena u zatvor gde je bila podvrgnuta svirepom mučenju, tada uobičajenoj metodi iznuđivanja podataka. Livija Bem nikog nije odala. Osuđena je na smrt i obešena u Novom Sadu u kasarni na Futoškom putu.
Po preseljenju u Novi Sad, Livija Bem je sa roditeljima živela u kući u Beogradskoj 30, danas ulica Koste Šokice. Kada je napustila roditeljski dom, živela je sa drugaricama u ilegalnim stanovima, a jedan od njih je bio mansarda u ulici Vladike Platona. Osećajući da su joj agenti za petama, često je menjala stanove. Uhapšena je u Miletićevoj ulici 20. septembra 1941. godine. Pokušala je da izbegne hapšenje pucajući u agente, ali u tome nije uspela. Sahranjena je na Novom groblju, na spomen-polju. Spomen-groblje boraca Narodnooslobodilačkog rata je zaštićeno kulturno dobro, a u okviru te celine nalazi se i Livijin grob.
U Novom Sadu, jedna ulica, u blizini Futoškog parka, nosi njeno ime. Predlog je da se spomen-ploča postavi ispod naziva ulice.
Tekst preuzet iz knjige, Ženska imena Novog Sada
Turistička organizacija Grada Novog Sada
