Mnoge znamenite žene Novog Sada nisu svojim rođenjem dobile status Novosađanke, ali su svojim radom i ugledom svakako zaslužile da se nađu među zaslužnim građankama Novog Sada. Iako su neke od njih provele ceo život u ovom gradu, mnoge počivaju u drugim gradovima, daleko od mesta gde su ostvarile san. Ovu kolumnu posvećujemo upravo svima njima, jer su za nas podjednako važne žene koje su rođene u Novom Sadu, kao i one koje su u njega došle i donele sa sobom sve svoje vrednosti koje su nastavile da razvijaju u ovom gradu. Danas pišemo priču o Katarini Popović Midžini.
Prva autorka ćiriličnog Velikog srpskog kuvara sa slikama: za upotrebu srpskih domaćica, objavljenog 1878. godine u Novom Sadu, bila je Katarina Popović Midžina (1830-1902). Knjiga je pisana narodnim jezikom, sjajnim stilom, a sadrži kulinarske recepte koje je lično pripremala. Čuvena novosadska Srpska knjižara braće M Popovića, ponudila joj je da sastavi kuvar u koji je ona, pored svojih kulinarskih sposobnosti, unela i iskustvo svoje majke, Nančike Petrović, kao i svojih prijateljica. Tu se nalazi i izbor najboljih recepata objavljenih u inostranim kuvarima i časopisima. Knjiga je imala 194 slike, uputstva za serviranje i dekorisanje jela, ukrašavanje trpeze, organizovanje svečanih zakuski, balova i prijema, kao i mnoštvo korisnih saveta u vezi sa poslovima za koje su žene bile odgovorne u domaćinstvu. Knjiga je doživela veliki uspeh, a bila je, uz mnoge izmene, štampana više puta tokom godina. Fototipska izdanja objavljena su 1990.,2007., i 2013. godine.
Tokom vremena, sadržaj kuvara je menjan, a najznačajnija izmena je u četvrtom izdanju koje je za štampu, na zahtev novog izdavača, priredila novosadska književnica Mileva Simić, menjajući ne samo kulinarske termine, već i recepte i sastav namirnica u njima, kao i načine serviranja pojedinih jela. Tiraži ove popularne knjige su takođe impresivni. U predgovoru izdanja iz 1931. godine, stoji da je Kuvar do tada štampan u 30.000 primeraka, te se Katarina Popović može smatrati jednom od najtiražnijih autorki štampanih knjiga na srpskom jeziku.
O njenom privatnom životu se zna da je poticala iz ugledne porodice Petrović. Zna se da se udala za Dimitrija Popovića Midžu, te je otud i nadimak “Midžina” postao deo njenog identiteta. Bila je članica novosadskog “diletantskog” pozorišta, na čijem čelu je bio njen svekar, Konstantin Popović Komoraš. Družina je, tokom četvrte decenije XIX veka, nastupala u novosadskoj kafani Kod Fazana (u Njegoševoj ulici), izvodeći najčešće Komoraševe prerade poznatih dramskih tekstova. Katarinu Popović je novosadska intelektualna javnost smatrala spisateljicom, najpre jer su joj pesme objavljene u Bačkoj vili, a zatim i zbog Velikog srpskog kuvara sa slikama: za upotrebu srpskih domaćica. To potvrđuje tekst u novosadskom Javoru iz 1891., gde je svrstana u “ženskinje koje se okušalo perom poraditi”, i knjiga Srpkinja: njezin život i rad, njezin kulturni razvitak i njezina narodna umjetnost do danas, iz 1913. godine u kojoj se njeno ime nalazi među ženama “koje rade na knjiženom polju”.
Kuća Konstantina Popovića Komoraša se, prema istraživanju Vojislava Puškara, nalazila u “Županijskoj ulici, pokraj Evangelističke crkve”, a danas je to ulica Jovana Subotića 3. U spomen na Katarinu Popović Midžinu, jedna ulica u Beogradu (Čukarica) nosi njeno ime. Predlaže se da jedna ulica i u Novom Sadu nosi njeno ime.
Tekst preuzet iz knjige, Ženska imena Novog Sada
Turistička organizacija Grada Novog Sada
