Korpus pravoslavnih manastira na Fruškoj gori čine: Krušedol, Grgeteg, Staro i Novo Hopovo, Vrdnik, Jazak, Velika Remeta, Mala Remeta, Beočin, Rakovac, Đipša, Privina glava, Kuveždin, Petkovica, Bešenovo i Šišatovac. Oni su neprocenjivo blago srpske kulturne i duhovne baštine, i najvrednije spomeničko blago Fruške Gore. Podaci o manastirima prikupljani su od fruškogorskog monaštva tokom terenskog istraživanja obavljenog u maju, junu i avgustu 2022. godine. Sistematsko i kritičko istraživanje pravoslavnih fruškogorskih manastira, koje je započeto krajem 18. veka knjigom o manastiru Fenek čiji je autor arhimandrit Vićentije Rakić, traje do današnjih dana. Ovi svedoci vekova stradanja i uzdizanja srpskog naroda predstavljaju mesta vere, duhovnosti i mesta nove lepote koja su nezaobilazni deo turističkih itinerera i pokloničkih putovanja. Danas Vam poklanjamo priču o manastiru Beočin čija je crkva posvećena Vaznesenju Hristovom.
Ne zna se kada je manastir Beočin osnovan, niti ko je njegov ktitor. U istorijskim izvorima, pominje se u turskom dokumentu iz sredine 16. veka. Zna se da su u 17. veku, za vreme patrijarha Arsenija III Čarnojevića, u njega stigli monasi manastira Rače (okolina Bajine Bašte), koji su ga obnovili. Nova crkva sa baroknim zvonikom, koja i danas postoji u neizmenjenom obliku, izgrađena je krajem 18. veka, a ktitori su bili Milivoje Milaković iz Starog Futoga i njegov sin Petar iz Gložana. Konaci koji se nalaze južno i zapadno od crkve, dovršeni su u drugoj polovini 18. veka. Manastirski kompleks je do Drugog svetskog rata obnavljan dva puta, krajem 19. i početkom 20. veka, da bi tokom Drugog svetskog rata bio opljačkan ali ne i razoren.
U drugoj deceniji 21. veka, unutar manastirskog dvorišta izgrađena je Crkva Sv. Varnave Nastića. Njen ktitor je Mirko Dubroja. U manastirskom parku, zaštićenom unikatnom modelu vrtne arhitekture, nalazi se kapela izgrađena početkom 20. veka, po projektu Vladimira Nikolića. U crkvenoj porti je sahranjen srpski pesnik Jovan Grčić Milenko (1846- 1875).
Manastirsku crkvu iz 18. veka, živopisao je Janko Halkozović ali, nažalost, nijedan fragment ovog živopisa nije sačuvan. U hramu se nalazi veličanstveni barokni ikonostas ukrašen pozlatom koji su oslikali Janko Halkozović, Dimitrije Bačević i Teodor Dimitrijević Kračun. Prestone ikone su rad Janka Halkozovića. Rezbarske radove na ikonostasu uradio je Johan Georg Miler, majstor iz Novog Sada. Ikonostas u Crkvi Sv. Varnave Nastića, rad je Petra Bilića, dok je zidno slikarstvo delo Vojka Mitrića.
Manastir Beočin je još u 19. veku bio hodočasnički centar jer su tu, početkom istog veka, iz manastira Fenek premeštene mošti srpskog srednjovekovnog, prvog krunisanog (prvovenčanog) kralja među Nemanjićima – Sv. Stefana Prvovenčanog (oko 1166 – 1227). Njegove mošti se danas nalaze u Studenici. Danas se u Crkvi Vaznesenja Gospodnjeg nalazi čudotvorna ikona Majke Božije koja privlači vernike iz svih krajeva sveta, naročito žene. Tu je i grob Sv.Varnave Nastića, kanonizovanog 2005, čiji dan, 12. novembar, manastir obeležava.
Manastir je za posete otvoren u periodu 08.00 – 19.00 (tokom leta) i 9.00 – 16.00 tokom zime. Liturgije nedeljom i crkvenim praznicima počinju u 9.30 časova.
Tekst preuzet iz knjige, Manastiri duhovno blago Fruške gore
Turistička organizacija Grada Novog Sada
