Korpus pravoslavnih manastira na Fruškoj gori čine: Krušedol, Grgeteg, Staro i Novo Hopovo, Vrdnik, Jazak, Velika Remeta, Mala Remeta, Beočin, Rakovac, Đipša, Privina glava, Kuveždin, Petkovica, Bešenovo i Šišatovac. Oni su neprocenjivo blago srpske kulturne i duhovne baštine, i najvrednije spomeničko blago Fruške Gore.
Podaci o manastirima prikupljani su od fruškogorskog monaštva tokom terenskog istraživanja obavljenog u maju, junu i avgustu 2022. godine. Sistematsko i kritičko istraživanje pravoslavnih fruškogorskih manastira, koje je započeto krajem 18. veka knjigom o manastiru Fenek čiji je autor arhimandrit Vićentije Rakić, traje do današnjih dana. Ovi svedoci vekova stradanja i uzdizanja srpskog naroda predstavljaju mesta vere, duhovnosti i mesta nove lepote koja su nezaobilazni deo turističkih itinerera i pokloničkih putovanja. Danas Vam poklanjamo priču o manastiru Bešenovo, čija je crkva posvećena Sv. arhanđelima Mihailu i Gavrilu.
Predanje kaže da je ovaj manastir podigao srpski kralj Stefan Dragutin (Nemanjić) u 13. veku. U literaturama se može naći i podatak da je manastirska crkva oslikana šezdesetih godina 15. veka. U istorijskim izvorima, prvi put se pominje u dokumentu osmanskih Turaka iz 16. veka. Zna se da su krajem 17. veka, bežeći od Osmanlija, u Bešenovo došli monasi manastira Vitovnice (kod Petrovca na Mlavi), noseći najvrednije liturgijske predmete.
Manastirska crkva je obnavljana u 19. i početkom 20. veka. Konaci iz sredine 18. veka okruživali su crkvu dajući čitavom kompleksu grandiozni izgled. Za vreme drugog svetskog rata manastir je opljačkan, a tokom nemačkoh bombardovanja sasvim razoren. Obnova je započeta 2013, a traje i danas. Deo liturgijskih predmeta, sačuvanih posle razaranja u Drugom svetskom ratu, čuva se u Muzeju Srpske pravoslavne crkve u Beogradu.
Manastirska crkva je, do Drugog svetskog rata, imala tri ikonostasa. Postoji i podatak da je, verovatno krajem 18. veka, deo najstarijih ikona zamenjen novim – rad Vasilija Romanoviča. Zna se da je karlovački ikonopisac Dimitrije Bačević u drugoj polovini 18. veka manastiru darovao ikonu Kirika i Julite. Na početku 20. veka, novi ikonostas i zidne slike oslikao je Stevan Aleksić, jedan od najznačajnijih srpskih slikara s kraja 19. i početka 20. veka. Danas se ovih jedanaest ikona čuva u Muzeju crkvene umetnosti u Sremskoj Mitrovici.
Pored hramovne slave, manastir proslavlja Sv. Kirika i Julitu (28. Jul), kada se verni narod okuplja na saborovanje. U manastirskom hramu se nalazi grob Aleksandra plem. Raškovića (sahranjenog ovde 1773) i nekoliko grobnica u kripti ispod, koja je tokom obnove crkve, postavljanjem staklene podne konstrukcije, postala vidljiva svim posetiocima. Preliminarna arheološka istraživanja potvrđuju da su na ovom mestu pronađeni ostaci antičke nekropole – grobovi spaljenih pokojnika sahranjenih ovde od 3. do 4. veka n.e, kao i keramičke i staklene posude, te bronzani fibule.
Tekst preuzet iz knjige,
Manastiri duhovno blago Fruške gore
Turistička organizacija Grada Novog Sada
